ก๊วนเพื่อนโรงเรียนที่ยังรักกันเหนียวแน่น

เมื่อวานที่ผ่านมามีเพื่อนๆมารวมตัวกันที่บ้านสิบกว่าคน จุดประสงค์หลักเพื่อเรียนเย็บผ้า และแต่ละคนถืออาหารมาคนละไม้ละมือ มีทั้งอาหารที่ตั้งใจทำกันมาให้เพื่อนๆทานกันแล้วยังมีอาหารที่ขาดไม่ได้ที่เจ้าของบ้านไม่ได้ทานมานาน นั่นคือ ส้มตำ หมูน้ำตก คอหมูย่าง ฯลฯ จริงๆแล้วสรุปกันหลังจากที่เจอกันทีมกินมีมากกว่าทีมเย็บ ทีมกินนอกจากจะหม่ำอาหารกันตลอดเวลาแล้วยังเป็นทีมสนับสนุนทีมเย็บกันด้วยแบบว่าถ้าทีมเย็บทำอะไรสำเร็จขึ้นมาชิ้นนึงแล้วทีมสนับสนุนจะวิ่งมาเฮกัน และรุมถ่ายรูปกันอย่างสนุกสนาน

ครั้งนี้ก็เป็นครั้งแรกด้วยที่บ้านเราจัดการชุมนุม เพราะตั้งแต่ซื้อบ้านมาก่อนที่จะย้ายไปอยู่ต่างประเทศยังไม่มีโอกาสต้อนรับแขกๆที่บ้านมาก่อนเลย เจ้าบ้านเลยเกิดอาการประหม่าเล็กน้อยว่าบ้านจะโอเคเพื่อนต้อนรับแขกๆคนสำคัญหรือเปล่า แต่สุดท้ายทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดี

เราเริ่มเย็บหมอนกันตั้งแต่มาถึง สรุปแล้วมีนักเรียนดีเด่นตั้งใจเรียนอยู่สี่คน จักรมีสองตัว เมื่อวาน Janome คะแนนนำโด่งเพราะ Bernina ไม่ยอมมาด้วย เจ้าของเปลี่ยนใจมากินมากกว่ามาเย็บ 😉

เมื่อวานมี 3 แบบที่เพื่อนสนใจอยากเรียน Wheel Pillow, Log Cabin Pillow, และ Rail Fence Pillow. เพื่อนที่ได้ทำหมอน Log Cabin บอกว่าแบบนี้ง่ายกว่าที่คิดไว้เยอะ จากคนที่ไม่เคยเย็บจักร ตัดผ้ามาก่อนใช้เวลาทำประมาณ 2-3 ชั่วโมงก็เสร็จ  Rail Fence ก็ไม่น้อยหน้า ออกตัวช้ากว่าคนอื่นแต่ก็ทำเสร็จได้พร้อมๆกัน ส่วน Wheel Pillow ซึ่งละเอียดกว่าและงานหลายขั้นตอนกว่าก็เสร็จช้ากว่าคนอื่นเพียงนิดเดียว

3 แบบ 4 ใบ

เพื่อนๆแต่ละคนตั้งใจกันมาก มีความมั่นใจมากกว่าเราในตอนแรกที่เริ่มหัดเย็บกว่าเรากันทุกคน เราปรับ speed จักรให้อยู่ต่ำหน่อยเพื่อให้แต่ละคนเย็บได้ช้าๆแต่ไม่พลาด งานออกมาเลยสวยทุกใบเลยคะ นอกจากนั้นเมื่อวานยังได้มีโอกาสสอนเพื่อนๆให้ใช้ rotary cutter ด้วย มีแต่คนชอบมากๆ เพราะทำให้งานตัดออกมาได้เร็วและไม่ผิดพลาด ตลกตรงที่เพื่อนคนนึงตั้งชื่อ rotary cutter ว่ามีดหั่นพิซซ่า (คิดได้ไงนิ)

ทีมเย็บที่ทำผลงงานออกมาได้สวยแจ่ม

ทั้งเย็บ ทั้งกิน ทั้งเมาท์อยู่กันไปกันมาตั้งแต่เที่ยงจนมึดค่ำเลยคะ นอกจากนั้นยังมีการมอบหมอนสำหรับคนที่เราเคยสัญญาว่าจะทำให้อีกด้วย ทำเหมือนเป็น event มอบของรางวัลอะไรอย่างนั้น สนุกดีคะ ถ่ายรูปกันซะหนำใจไปเลย นอกจากเพื่อนเป็ยผู้โชคดีที่ได้หมอนแล้วยังเป็นที่อิจฉาตาร้อนของคนที่ยังไม่ได้อีกด้วย เลยกลายเป็นงานแย่งหมอนกันไปอีกงาน

เจ้าของ Roxy Foxy คนใหม่แต่ถือมาช่ามาถ่ายรูป

เจ้าของมาช่าที่ใช้ผ้าของ Amy Bulter โดยเฉพาะ

พอใกล้ค่ำหลังจากที่เย็บเสร็จหายเหนื่อยกันเรียบร้อยแล้งก็ถึงเวลาถ่ายรูป ถ่ายกับถ่ายแบบ non stop แต่เราก็ได้รูปที่ถ้่ยกับนักเรียนดีเด่นมาอวดด้วยนะคะ

นักเรียนดีเด่นทั้งสี่คนรวมคุณครู

ท้ายสุดขาดไม่ได้ก็ต้องมีรูปหมู่ก่อนกลับอีกที

ก่อนกลับต้องรวมรูปหมู่

จบงานนี้แล้วเริ่มมั่นใจขึ้นมาหน่อยแล้วคะว่าน่าจะสอนเย็บได้ เดี๋ยวกำลังใจมามากกว่านี้จะเปิดคลาสเล็กๆสอนเพื่อนๆคนอื่นที่สนใจมาเย็บกับเราซักครั้งสองครั้งดีไหมคะ

The Sweetest Side of Me By Nida White